Dünya Emekçi Kadınlar Günü üzerine

Yazar: Nusret Karaca

Emek, hak, hukuk, özgürlük; ne güzel ve içi dolu kavramlar… Her 8 Mart, Haliç kıyılarındaki fabrikalarda çalışan 12 Eylül 1980 öncesinin emekçi kadınları gelir aklıma. Özellikle de Cibali Tütün Fabrikası’nda çalışanlar. Ve de A. Kadir’in “Cibali” şiirinden birkaç dize dökülür dudaklarımdan, yanaklarıma süzülen iki damla gözyaşı ile birlikte:

Cibali dendi mi aklıma ilk siz gelirsiniz kadınlar,
Kiminizin beş çocuğu, kiminizin nar gibi yanakları var.
Parmaklarda tütün kokusu,
Tütün kokusu pazen entarilerde…

*      *      *      *      *

Yıl 1857, günlerden 8 Mart. New Yorklu 40 bin kadın emekçinin sömürüye direniş günü… Grev, polis saldırısı, yangın… Sonuç, 129 emekçi kadının yaşamını yitirmesi. 1910 yılında II. Enternasyonel’in Kopenhag toplantısında Alman Sosyal Demokrat Parti’nin “Kadın Sorunu” uzmanı Clara Zetkin’in önerisiyle 8 Mart, “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” ilan edildi. Kadın devrimciler Aleksandra Kollantay, Clara Zetkin ve Rosa Lüksemburg’un kadın hakları konusundaki mücadeleleri ise anılmaya değerdi.

Birleşmiş Milletler, 1977 yılına kadar “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” olarak bilinen bu anlamlı günü dünyada “Dünya Kadınlar Günü” olarak kutlamaya karar verdi. Dünya kadınları ikiye bölündü. Bir kısmı 8 Mart’ı özgürleşmenin, sömürüye başkaldırının başlangıcı olarak görürken; bir kısmı için ise 8 Mart, kapitalist sistemin kadını bir günlüğüne güzelleştirip özelleştirdiği bir gün özelliği taşımaya başladı.

*      *      *      *      *

GÜN BİLE KARANLIK GÖZLERİNDE

Hangi şiirin dizelerine sığar
Anneliğin
Hangi öyküde yer bulunur
Yüreğini açtığın umutlara
Aşk, sevda denilen bu mudur
Kapkaranlık bulutlar
Dayanamadı
Gözyaşlarını bıraktı yeryüzüne
Bardaktan boşanırcasına
Bugün cumartesi
Bugün aydınlık
Sen yoksun
Gün bile karanlık gözlerinde
(Nusret Karaca)

EMEK/AŞK

Sen ki
Alnında ter
Parmaklarında nasır
Yüzünde çizgiler
Ben ki
Yanaklarında öpücük
İkimiz emek
İkimiz aşk
(Nusret Karaca)

PEMBE ZARF

Bir pembe zarf yolla bana
İçinde kurumuş gül yaprakları olsun
Ne bir resim çıksın içinden
Ne de üç beş satır
Yeter ki
Yeter ki ellerin
Güllere değmiş olsun
(Nusret Karaca)

GÜN BATIMI ŞİİRLERİ

Ben senin gülüşünü beklerdim
Gün batımı vapurdan inişini
Şimdi kıyılara değil
Yüreğime vuruyor dalgalar
Soruyorsun
Nasıl geçti diye
Öylesine bir yazdı
Gün battı
Vapur geldi
Sen yoktun
Üşüdüm
(Nusret Karaca)

ŞAİR

Bir kere tutuldu şair
Kalemini bir kere kullandı
Bir kere dokundu saçlarına sevdiğinin
Bir kere baktı gözlerine
Ve bir kere öptü dudaklarından
Yüreğinde bir yer de ona açtı
Anladı ki
O da “AŞK”tı
(Nusret Karaca – “Öylesine Esti ki Rüzgar” adlı kitabının “ŞAİR” adlı şiirinden bir bölüm)

Dünya Emekçi Kadınlar Günü
k iletişim yayınları

Beğenebileceğiniz Diğer Haberler

Bir yorum bırakın