Kadıköy Kız Lisesi’nin eski müdürü Betül Demirağ’ı yitirdik…

Eğitim-öğretim yaşantımızda çoğumuzun iz bırakan öğretmenleri olmuştur. Yaşamın anlamını öğretmeye çalışan, gecesini gündüzüne katan, idealist eğitimciler… Onlar, eğitimin aydınlık yüzleridir. Ve yine çoğumuzun karşısına, arkadaşlıklarının gerçek dostluklara dönüştüğü kişiler çıkmıştır.

Betül Demirağ…

Moda’daki Tarihi Mahmut Muhtar Paşa Köşkü’nü de içine alan mekânda, İstanbul Kadıköy Lisesi’nde (Eski Kadıköy Kız Lisesi) yıllarını öğrencileri için veren, bilimi ve sanatı kucaklayan, yaşama hep umutla bakan bir güzel insan…

Geçtiğimiz günlerde yitirdik onu… Teşvikiye Camii’nden çıktı son yolculuğuna dostlarının arasında… Bu yıl çıkardığımız “Bir Demet Şiir” adlı kitabın ilkini onun zamanında çıkarmıştık. Bu yılki “Bir Demet Şiir 5″e, 1999 yılında yazdığı şu cümlelerden alıntılar yapmıştım içime doğmuş gibi:

“Hayatı bir şiir gibi yaşamak çok erken baharlara denk düşer. Bu kapı aralansın ve ışık dolsun içeri artık.”

Onu, “Kocaman Ellerim Ufacık Düşüncelerim”adlı şiirinden iki dizeyle anıyorum:

Kocaman ellerim
Ufacık düşüncelerim vardı
Eş pazarlar yaşadım hep
Buruk buruk
Bir kez daha buruk
Böyle bir gün rastlaştık.

İz bırakan birilerini unutmamalı, paylaşılmış güzel günlerin anısına…