Yaşamın kimi, ne zaman karşınıza çıkaracağı hiç beli olmuyor. Baharın ilk günleri… Kızıltoprak Öğretmenevi…
Bir şeyler karalıyorum, kendimce… Şener Şen ile olduğu gibi, Osman Serhat ile de önceden planlanmamış bir kısa söyleşi…
Sonra birkaç kelime, birkaç soru öylesine… Fotoğrafını çekiyorum. Yanında Sevil Avşar var.
Osman Serhat, kendi el yazısıyla kısa yanıtlar veriyor uzattığım kağıda… Sonra imzalıyor, tarih düşerek.
Birlikte edebiyat tarihine not düşüyoruz aslında Kadıköy’de… Paylaşılmış güzel günlerin anısına diyelim…
* * * *
– Şiir?
– Alın yazım, kurtarıcım…
– Kalem ve kağıt?
– Arkadaşlarım…
– Bostancı?
– Memleketim…
– Geçmiş ve günümüz? Yazın dünyasında…
– Çok farklı, günümüz makbul değil.
– Bahar?
– Bugün ilk günü, keşke hep rastlaşsak…
– Dostlar?
– Aramazlar…
– Sigara?
– İki yıl önce bıraktım.
– Yaşam?
– Gün akşamlı…
– Kalıcı olmak? İz bırakmak?
– Böyle bir hakikat yok ve zaten şart değil…
.jpg)
