Kentin üzerine karanlığın çöktüğü, Bostancı Tren İstasyonu ve çay bahçesinin loş ışıklarının yandığı an, beyaz saçlarıyla hemen fark edilirdi Sedat Umran…
1926 doğumlu Sedat Umran, Haydarpaşa Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dil ve Edebiyatı mezunu… 40’ın üzerinde kitabı var…
Kitapları, defterleri, kâğıdı ve kalemiyle adeta masaya kapaklanmış; şiirle kucaklaşan bir güzel ve yalnız adamdı Sedat Umran…
Dili g.jpg)
eçmiş kullanıyorum, çünkü uzun zamandır rastlaşmıyoruz. Osman Serhat Erkekli ondan bahsetmese, nerede olduğundan bile haberimiz olmayacaktı. Bir ara KASEV’de, daha sonra Darülaceze’de kalmıştı usta edebiyatçı ağabeyim Sedat Umran…
Osman Serhat, "Soluk almada zorlanıyor, Süreyyapaşa’da senatoryumda" mesajını atınca durumun ciddiyetini anladım. İkbal Kaynar, bir "Sedat Umran" kitabı hazırlayıp armağan etmişti bana… Arşivimden de onun "Kırık Ayna" kitabını tanıttığım bir yazıya uzanıverdim.
* * * *
Yıl 2003, Kadıköy…
Ve onun çokça sarıldığı şiirlerinden birkaç dize döküldü dudaklarımdan:
Gözlerin gözlerime değince
Sevincin ortasındayım acıya teğet
Körelen duygum aşkınla bilmece
İçimde dört mevsim / dört bahçe
* * * *
Haydi Sedat Umran, bırak mamayla beslenmeyi, oksijen tüpünü…
Senin gıdan da, havan da şiir… Daha yaşanacak çok mevsimler var…
