12 Temmuz 2014 tarihinde yitirdiğimiz, Kadıköy’ün çok şey borçlu olduğu Dr. Müfid Ekdal ‘ı, aramızdan ayrılışının 6. yılında “Nostalji Kadıköy” köşemizde anmayı uygun bulduk. Onunla ilk röportajı tam 42 yıl önce, Kadıköy Gazetesi yıllarımızda doğduğu köşkün doğduğu odasında yapmıştım. En az 40 yıllık olduğunu düşündüğüm neo-klasik tarzda bir yazı masasının arkasında, 90 derecelik açı ile oturuşu dikkatimi çekmişti.
Dikkatimi çeken bir başka durum, ses tonunun son derece yumuşak oluşu yanında dökülen kelimelerin belirgin biçimde kesinlik ifade etmesiydi. Masasının üzerinde yan yana dizilmiş çoğunluğu dolma kalemlerden oluşan 20’den fazla kalem bulunmasından, benim gibi kalem koleksiyoneri olduğu izlenimini çıkardım.
KADIKÖY TUTKUMUZUN KAYNAĞI…
Daha sonra pek çok görüşmemiz oldu. Kadıköy’e olan tutkumuzda onun büyük payı olduğunu, altını çizerek belirtmek isterim. 1994-2004 yılları arasında, yazacağı kitaplara konsantre olması nedeniyle kendisiyle görüşemedik. 2005 yılında Kadıköy Life Dergisi’nin yayınlanmasıyla tekrar röportaj için randevusuz gidip kapısını çaldığımızda, sevgili eşi Celile Hanım bizi doğru odasına götürdü.
KADIKÖY KIYMETLİ BİR İLÇE…
Aynı oda, aynı masa, aynı adam, 10 yıl aradan sonra en ufak bir değişiklik olmadan yerli yerindeydi. Tek fark, masasının üzerindeki kalemlerin sayısının 20’den 40’lara yaklaşmış olmasıydı. Kadıköy Life Dergisi’ni yayınlama kararını açıkladığımızda, bize hiçkimsenin şans vermemiş olmasına karşın Müfid Ekdal; “Kadıköy kıymetli bir ilçe… Eğer kıymetli bilgiler içeren bir dergi olursa, tutma şansı çok yüksek görülmelidir” gibi bir yorumda bulunmuştu. Bu nedenle o gün bugündür Kadıköy Life sayfalarında kıymetli bilgiler olması için çaba içinde olduk. O sıralar bize ışık olan, güç veren bu tavsiye için de kendisine bir kez daha teşekkür ediyor, şükran ve minnet duygularımızı iletiyoruz.
KADIKÖY’ÜN HEREDOT’U…
Kadıköy Life Dergisi’nin sonraki sayılarında da sık sık sayfalarımıza konuk olan Müfid Ekdal ile dergimiz adına röportaj yapan isimlerden biri de Y kuşağı editörlerinden Özgür Uysal idi. Aynı odada, aynı masa önünde aldığı cevaplar sonrasında haber merkezimizi arayan Uysal; “Kadıköy’ün Heredot’u ile konuştum” diyerek, röportajın ve sonraki yıllarda ekstra ünvanı da olacak başlığını vermişti.
“BAKIŞLARINDA MÜTHİŞ BİR IŞIK, MANYETİK BİR ETKİ VARDI”
Ölümünden iki yıl önce yine Kadıköy Life Dergisi adına arkadaşımız Figen Sabırcan tarafından yapılan röportajda Ekdal’ın Atatürk ile ilgili bir soruya verdiği cevap, Ulu Önderimize bir kez daha sıkıca bağlanmamız gerektiğini hatırlatıyordu: “Evet, Atatürk ile birkaç defa karşılaştım. Bir defasında çok yakından gördüm, hâlâ ürperiyorum. Bakışlarında müthiş bir ışık, manyetik bir etki vardı.”
ERENKÖY KIZ LİSESİ’NİN YERİ AYRI…
Dr. Müfid Ekdal’ın hayatında Erenköy Kız Lisesi’nin de farklı bir yeri vardı. O, Celile Hanım’a aşıktı ama Erenköy Kız Lisesi öğrencileri arasında onu görebilmek için hasta olmayı tercih edenler bile vardı. Bunlardan biri de Rıza Urcun Paşa’nın kızı Meral Urcun idi. Uzun yıllar Erenköy Kız Lisesi Mezunlar Derneği’nin başkanlığını yapan Meral Urcun’un bu durumu benim de bulunduğum bir buluşmada açıklaması, büyük tebessümle karşılanmıştı.
DOĞDUĞU SOKAĞA ADININ VERİLMESİNE TANIK OLDU…
Genellikle önemli hizmetlerde bulunmuş değerlerimizin isimleri, onlar öldükten sonra ilelebet yaşatmak adına bir yerlere verilir. Müfid Ekdal için ise başta ailesi olmak üzere beni ve sevenlerini rahatlatan gelişme, onun sağlığında doğduğu sokağa adının verilmesi oldu. Zamanın Kadıköy Belediye Başkanı Selami Öztürk’e Yazı İşleri Müdürümüz İrem Toprakkaya’nın Kadıköy Belediye Meclis Üyesi olması sıfatıyla önermesiyle verilen bu isim, son derece yerinde bir karar olarak karşılandı. En önemlisi, kendisinin ve eşinin buna tanık olması oldu.
DR. MÜFİD EKDAL HAKKINDA…
1918 yılında Kadıköy Feneryolu’nda doğdu. 1942 yılında, 24 yaşında İstanbul Tıp Fakültesi’nden doktor olarak mezun oldu. 1950 yılında Kadıköy Numune Hastanesi’nde dahiliye uzmanı oldu. 1963-65 yılları arasında kardiyoloji ihtisası için İngiltere’ye gitti ve bu dalda uzman oldu. 1979 yılında Numune Hastanesi’nde Dahiliye Servis Şefi, daha sonra da başhekim oldu. 1983 yılında emekli olup, Kadıköy ile ilgili araştırmalara başladı. “Kardiyovasküler Sistem Hemodinamiği”, “Tıphane’den Numune’ye” gibi tıbbi yayınlarının yanı sıra “Bir Fenerbahçe Vardı”, “Bir Konak Bir Ömür Bir Devir”, “Bizans Metropolünde İlk Türk Köyü: Kadıköy”, “Prenses Elâ”, “Eski Bir İhtilalciden Dinlediklerim” isimli kitapların yazarıdır. Kadıköy Gazetesi, Gazete Kadıköy ve Kadıköy Life Dergisi’nde pek çok yazısı yayınlandı. Müfid Ekdal, 12 Temmuz 2014 tarihinde doğduğu evin doğduğu odasında, 96 yaşında hayata gözlerini kapadı. Beş yıl sonra, 21 Ekim 2019 tarihinde sevgili eşi, “Prensesim” diyerek yorumladığı Celile Ekdal, 95 yaşında hayata gözlerini kapadı.
