Sanat dünyasından bir yıldızın daha kaydığı haberini, büyük bir üzüntüyle paylaşıyoruz. Özgün kişiliği sanatının da üstünde olan ressam Teksin Özgüz, maalesef vefat etti.
Yakalandığı amansız hastalıkla uzun zamandır mücadele eden sanatçımızın vefat haberini oğlu Merih Özgüz, sosyal medyadan yayınladığı “Buraya kadarmış” başlıklı bir mesaj ile duyurdu. Kadıköy Life Dergisi ve İstanbul Sanat Dergisi’nin kuruluşundaki büyük katkıları yanında, aralıksız olarak bizlere moral kaynağı olan değerli sanatçımızın sevgili eşi Fuat Özgüz de 2017 yılında aynı hastalıktan hayata veda etmişti.
RESSAMLAR YETİŞTİRDİ…
Resim sanatında farklı bir tarz yakalayan Teksin Özgüz, adında taşıdığı anlama layık olabilmek için çaba harcayan bir kişilik olarak ön plandaydı. Ressamlığı yanında galerist, öğretmen ve mükemmel bir anne olan Özgüz; “Ne olursa olsun işimi ya en iyi şekilde yaparım ya da hiç yapmam” diyebilenlerdendi. Göztepe’deki atölyesinde yetenekli gördüğü çocuklara hiçbir karşılık beklemeden, hatta üzerine para harcayarak eğitim verdi ve hem bugünlere hem yarınlara iyi ressamlar yetişmesinin temellerini attı.
SUNAY AKIN’IN YAKIN DOSTU…
Teksin Özgüz, İstanbul Oyuncak Müzesi’nin kurucusu, şair, yazar Sunay Akın’ın da yakın dostuydu. Sık sık onun galerisine gelen Akın; “Sohbetinden büyük keyif aldığım bir kişilik” olarak kendisinden bahsederdi. Hatta kendisi gibi ressam olan kızı Ebru’nun düğün törenine, ilk defa İstanbul Oyuncak Müzesi’nde ev sahipliği yapmıştı.
MERİH ÖZGÜZ: BURAYA KADARMIŞ…
Sanatçının oğlu Merih Özgüz, sosyal medyada paylaştığı yazıda şunları ifade etti: “Kalbim acıyor, yüreğim yanıyor. Senin kokun, senin varlığın, karşılıksız sevgin, sarılmamız, birbirimizi koklamamız, koşulsuz sevgimiz, dertleşmemiz, her sorunumu çözen, her derdime derman olan, en bitkin olduğun zaman bile bana güç veren, başım sıkıştığında çözüm bulan, hayatımı güzelleştiren, gizli meleğim, ilk göz ağrım, son göz ağrın, dayanağım, nefesim, herşeyim, yaşam kaynağım, meleğim… Binlerce yazılacak sözler, duygular, düşünceler…
SENSİZ HER ZAMAN BİR TARAFIM EKSİK…
ANNEM; çok zamansız, çok erken… Oysa ki ne güzel planlarımız vardı. Fuat Ege ile ne güzel zamanlarımız olacaktı, babaannesi ile büyüyecekti. Ona sarılacak, resimler yapacaktı. Belki ressam olacak, belki şair olacaktı babaannesi ile birlikte. Belki de sadece ona sarılacak, ‘Bana masal anlat’ diyecekti. Ah be meleğim, ah be aşkım, ah be dünyam… Oldu mu bu? Babamsız kaldım, şimdi de tüm kanatlarım koptu. Elbet bir gün kavuşacağız. Gittiğin yerde huzurlu ol tamam mı? Eğer bizi görüyorsan, rüyalarıma gir lütfen. Çünkü sensiz her zaman bir tarafım eksik. Işıklar içinde, huzur içinde, babamla birlikte rahat, mutlu, huzurlu uyu benim herşeyim…”
